OEKRAÏNE en de DRIEGELEDING

DEEL 1: HET CONFLICT IN DE OEKRAÏNE

Vooraf

Toen ik op een aantal verschillende plaatsen een lezing gaf over dit onderwerp kreeg ik de vraag om deze inhouden ook uit te werken op papier, wat ik hierbij graag doe. De ware oorzaken van de conflictsituatie in de Oekraïne en het verder uitdragen van de ideeën van de sociale driegeleding en de mogelijke verbindingen daartussen zijn belangrijk genoeg om er dieper over na te denken en mogelijk ook een dialoog erover te voeren. Want alles is belangrijk wat tot een betere wereld zou kunnen leiden. Maar het begint allemaal met: het juiste inzicht.

 

Oordeelsvorming over de Oekraïne

Voor alles wat er in de wereld gebeurt geldt: je kunt pas echt over iets oordelen als je alle feiten kent, als je iets van alle kanten hebt bekeken en bestudeerd. Alle oppervlakkige oordelen op grond van halve informaties zijn even erg als hele leugens. Dus: probeer altijd de hele olifant in beeld te krijgen. Het beeld dat over Oekraïne in de Westerse media verschijnt is heel onvolledig, vertekend en dus onjuist. We horen dat de Oekraïne als soevereine en democratische staat zomaar werd aangevallen door Rusland en dat dat samen zou hangen met de machtshonger van Poetin, een gevaarlijke gek, die de oude Sovjet-Unie of het grote tsarenrijk graag weer wil herstellen en daartoe heel Europa wil veroveren.

Alle mainstream-media doen mee aan deze hype over het zielige Oekraïne onder leiding van de held Zelensky en de boze boef Poetin die dit democratische land, zomaar, zonder reden, alleen uit zucht tot overheer-sing binnenviel en met de grond gelijk wil maken. Er werd zelfs hier en daar al gesuggereerd dat wij hier in Nederland, met Rotterdam als belangrijkste havenstad van Europa één van de eerstvolgende doelwitten zouden zijn van de machtshonger van Poetin. Wie een beetje alle achtergronden kent van dit conflict weet dat het allemaal heel anders is. Daartoe bespreken we nu drie aspecten van dit conflict, die meestal verzwegen of onvoldoende belicht worden en vaak ook niet gekend:

1. de rol van Amerika
2. wie is Zelenski
3. de voorgeschiedenis van dit conflict

 

De rol van Amerika

Er wordt allerwegen gedacht dat dit een conflict is van Poetin die de Oekraïne binnenvalt en dat Amerika daar helemaal buiten staat. Nu is Amerika een land dat de laatste eeuw overal aan tientallen oorlogen, opstanden, conflicten en staatsgrepen heeft deelgenomen zonder dat hun rol daarin altijd helemaal duidelijk werd. Zo zijn ze betrokken geweest bij de Eerste en Tweede Wereldoorlog, bij de oorlog in Korea, Vietnam, bij conflicten in Azië, staatsgrepen in Zuid Amerika (b.v. Chili). Daniele Gan-ser beschrijft die geschiedenis van Amerika’s imperiale activiteiten in de laatste honderd jaar in zijn goed gedocumenteerde boek Imperium USA.

Amerika stelt zich een beetje op als toeschouwer, als wapenleverancier en als lachende derde. Zij hebben jarenlang Rusland steeds verder in een hoek gedreven. Een rechtstreekse oorlog was en is vanwege de kernwapens natuurlijk niet mogelijk, maar het uitlokken van een aanval door Rusland op de Oekraïne vormde een goede mogelijkheid om Poetin op het wereldtoneel in een hoek te drijven en een grote economische strijd met hem te voeren. Eigenlijk is dit conflict dus een economische oorlog van Amerika tegen Rusland.

De NATO zal hierdoor worden uitgebreid en zal overal aan de grenzen van Rusland komen te staan, hoewel ze weten dat dat voor Rusland natuurlijk onverteerbaar is en ook weten ze dat ze herhaaldelijk aan Rusland hebben toegezegd dat niet te zullen doen. Een bufferzône van ongebonden, neutrale landen tussen oost en west vormt altijd een prima tussengebied een overgangsgebied tussen oost en west en heeft als zodanig in het verleden ook altijd goed gefunctioneerd. Sterker nog als die bufferzône er was geweest, was Rusland nooit deze oorlog begonnen…. Slachtoffer bij dit alles is de Oekraïne, die wordt gebruikt om deze oorlog te kunnen voeren.

Erg interessant is in dat verband een interview van Daniele Ganser door een Duitse journalist van Oekraïense afkomst (Wlad Jachtchenko), waarin Daniele Ganser deze hoofdrol van Amerika in dit geopolitieke spel uitvoerig uitlegt en toelicht, maar waarin de interviewer alsmaar niet ziet hoe Amerika de Oekraïne gebruikt voor zijn eigen doelen en belangen en blijft geloven in de heldenrol van Zelenski en de regering van de Oekraïne tegen het machtige Rusland.

Amerika was onder Obama, toen Joe Biden vice-president was en Hillary Clinton minister van Buitenlandse Zaken (dus de eerste vier jaar van Obama’s presidentschap) al volop bezig om Rusland te framen en in een hoek te drijven. Onder Trump was dat anders. Deze omstreden president die geen stroman was van het militair-industrieel complex voer zijn eigen koers en voerde tijdens zijn bewind geen enkele oorlog in het buitenland. We wisten dat Joe Biden, die hem opvolgde, tijdens zijn bewind weer de blik op Rusland zou richten, we wisten alleen nog niet hoe hij dat zou doen, maar dat zou spoedig blijken.

 

De voorgeschiedenis van dit conflict

Het is wonderbaarlijk hoe weinig mensen de voorgeschiedenis (nog) kennen van dit conflict. De Oekraïne was eigenlijk, sinds haar onafhankelijkheid in 1991, na het uit elkaar vallen van de Sovjet-Unie, niet één land. Het heeft altijd twee delen gehad die heel erg van elkaar verschillen. Van één natie met één taal en één cultuur is geen sprake ooit geweest. Er was een Westdeel rond Kiev dat op Europa was georiënteerd, alhoewel men zelfs ook hier in West-Oekraïne steeds de Russische taal heeft gesproken, en een Oostdeel, waar Russisch niet alleen de taal was, maar ook de hele cultuur, alles was Russisch georiënteerd.

Vanaf 1991 zijn er steeds afwisselend verschillende premiers en presidenten aan de macht geweest. Toen premier Janoekovytsj (Oost-Oekraïne) in 2004 meedeed aan de presidentsverkiezingen, gesteund door de zittende president Koetsjma en won, kwamen er grote protesten op gang tegen vermeende verkiezingsfraude. Zijn tegenstander en rivaal Joesjtsjenko riep op tot een opstand (de ‘Oranjerevolutie’). Beide waren al premier geweest onder de Russisch gezinde president Koetsjma. Er kwam een hertelling en Joesjtsjenko won samen met Joelia Tymosjenko, zijn coalitiepartner en hij werd president, zij vice-president. Bekend is de gezichtsuitslag die hij kreeg van een toegediend vergif toen hij een keer op bezoek was geweest in Rusland.

Dankzij onderlinge ruzies tussen Joesjtsjenko en Joelia Tymosjenko verloren zij samen de verkiezingen van 2010 en kwam Janoekovytsj opnieuw aan de macht. Vanaf dat moment giing het westen via de politiek en de economie meer druk uitoefenen om meer grip te krijgen op het land. Het begint in 2013 met een grote deal die Shell sluit met de Oekraïne over de winning van schaliegas. Interessant: dat wat Shell in geen enkel Europees land voor elkaar heeft gekregen mag in Oekraïne wel: bodemvervuilende fracking met chemische middelen om gas te winnen.

Interessant is dat deze deal werd afgesloten door Janoekvytsj met één van zijn ministers en door de CEO van Shell, in aanwezigheid van Marc Rutte (zie foto). Waarom was onze Nederlandse minister-president aanwezig bij een deal die Shell sluit met Janoekovytsj? En waarom gaat Janoekovytsj akkoord met deze deal, terwijl hij zulke sterke banden heeft met Rusland? Het laatste is goed te verklaren: hij werd omgekocht. Bewijs daarvoor is dat er in de NOS-berichten bij zijn vlucht in 2014 vanuit de Oekraïne er in de Nederlandse pers openlijk over gesproken werd of hij

zijn steekpenningen (die hij kennelijk onder andere van Nederland ontving), moest teruggeven of mee naar Rusland mocht nemen. Overigens ontdekte ik pas onlangs dat deze deal (zie foto) gesloten werd in Davos (op het World Economic Forum) in januari 2013.

Over de aanwezigheid van de Nederlandse minister-president bij een grote Shelldeal nog even het volgende. Beatrix heeft vlak voor het einde van haar regeringsperiode (april 2013) nog twee staatsbezoeken afgelegd. Eén daarvan was naar de emir van Oman (januari 2012), de laatste naar de sultan van Brunei (januari 2013…!). Bij beide bezoeken ging een handelsmissie mee. Er werden niet veel handelscontracten afgesloten, zo werd gezegd in de pers, behalve bij beide bezoeken een grote opdracht voor Shell. Nu is bekend dat koningin Beatrix grootaandeelhoudster is van Shell, dankzij een deal die haar grootmoeder Wilhelmina sloot met de maatschappij Koninklijke Olie die in Indonesië olie mocht winnen op voorwaarde dat zij een groot aandelenpakket zou krijgen.

Bij het opgaan van deze kleine handelsonderneming in de grote Shell is dat omgezet in aandelen Shell. Beatrix was altijd op de Bilderbergcon-ferenties aanwezig, niet als koningin der Nederlanden maar als grootaan-deelhoudster van Shell. In die zin had zij dus ook belang bij de deal met Janoekovits in de Oekraïne die ook in diezelfde maand januari 2013 werd afgesloten. Misschien dat dat de aanwezigheid van onze minister-presi-dent bij deze deal kan verklaren, anders zou ik het ook niet weten waarom hij daar bij aanwezig zou moeten zijn.

In november 2013 weigerde Janoekovytsj een handelsverdrag (associatie-verdrag) dat hem door de Europese Unie werd voorgelegd, te onderteke-nen. Daarmee tekende hij zijn doodvonnis als president. Er werden grote massademonstraties op touw gezet vóór Europa en tegen Janoekovytsj. Het centrum van de betogingen was het Majdan-plein in Kiev. Majdan betekent ‘vrijheid’ of ‘onafhankelijkheid’. Midden op dat plein staat een grote poort (vgl. ‘de grote poort van Kiev’ in het muziekstuk de schilde-rijententoonstelling van Mousorgsky). Op die poort staat een prachtig goudkleurig beeld van Michaël die de draak verslaat (zie foto’s). Maar de draak werd (nog) niet verslagen. Veel mensen met hele goede bedoelin-gen namen vredelievend deel aan deze demonstraties. Zij hadden niet in de gaten hoe zij werden gebruikt door de Westerse grootmachten die een ‘regime-change’ wilden vanwege de starre anti-westerse houding van Janoekovytsj.

Majdanplein in Kiev met poort met een beeld van Michaël en de draak erop

 

Een coup en een regeringswisseling

Op 14 februari 2014 kwam die regeringswisseling er. Er werd geschoten door scherpschutters op de menigte. Er vielen vele doden, aan de kant van de betogers, maar ook aan de kant van de politie. Dat was raar, want wie had er geschoten? En waarom? (er was geen dreigende situatie). En waarom naar twee kanten?? Het was duidelijk dat er een groep mensen bezig was om onrust te zaaien om Janoekovytsj de schuld daarvan te kunnen geven, hem weg te stemmen en dan een nieuwe regering te formeren, die geheel op de hand was van het Westen, van Amerika.

Dat gebeurde. In het parlement werd een stemming gehouden en werd Janoekovytsj afgezet. Nu kan dat helemaal niet volgens de democratische structuur van de Oekraïne: een president afzetten door het parlement en een nieuwe aanwijzen kan niet via zo’n enkelvoudig besluit van het parlement, dus dit was een onrechtmatige daad en kan daarom dus gerust een coup genoemd worden. Bovendien stemde een deel van de eigen aanhang van Janoekovtsj voor diens afzetting, die moeten dus òf zijn omgepraat òf zijn omgekocht.
De regering die nu aan het bewind kwam bestond uit een groot aantal rechtsextremistische partijen. Eén daarvan, die drie ministers leverde aan de nieuwe regering heette ‘de socialistische nationale’ partij, in naam dus lijkend op de nationaalsocialistische (nazi) partij. Zij stonden achter de ideeën van Hitler en zijn Derde Rijk, brachten regelmatig de Hitlergroet en hadden een wolfsangel als wapen (= een SS-teken), naast de geelblauwe vlaggen, waarmee zij voortdurend zwaaiden. Ook een andere rechts-extremistische partij ‘Rechtse sector’ deed daaraan driftig mee.

Als je in Nederland een geelblauwe vlag uithangt, omdat je meent daarmee het ‘democratische’ land Oekraïne te steunen, steun je dus vooral deze fascistische partijen… Raar, dat niemand in Nederland zich dat bewust lijkt te zijn. Deze nazipartij veranderde, om meer goodwill te krijgen, zijn naam in ‘Svoboda’, wat ‘vrijheid’ betekent. Vreemd hoe al die ultrarechtse partijen zich , ook hier in Nederland, Partij voor de Vrijheid durven te noemen, of zelfs de Volkspartij voor Vrijheid en Democratie, terwijl zulke partijen niets doen voor het volk, zeer ondemocratisch zijn en allesbehalve de vrijheid bevorderen.

Pro-westerse oligarchen zoals Porosjenko, rijk geworden dankzij westerse industrieën, brandstoffen en bodemschatten werden tot president benoemd en hadden ongebreidelde macht. De eigen bevolking profiteerde nauwelijks van de opbrengsten van deze bodemschatten. De corruptie tierde welig. Veel geld verdween naar Westerse eigenaars of aandeelhouders. Even nog terug naar de Shell-deal van 2013.

 

Schaliegas en Amerika

De deal van Oekraïne met Shell hield in dat Shell schaliegas mocht winnen in de Oekraïne. Vooral het gebied tussen de Dnjepr en Donetsk kwam hiervoor in aanmerking. Het schaliegas zou de Oekraïne wat onafhankelijker kunnen maken van de Russische gasvoorziening. Het winnen van schaliegas is heel vervuilend voor de aarde. Diep in de bodem wordt er ‘gefrackt’, d.w.z. dat er ontploffingen plaatsvinden met springstoffen om het gas vrij te maken uit aardlagen en er worden chemische middelen gebruikt om het gas te binden en naar boven te brengen. De schaliegasmijnen lijken na die exploitatie op maanlandschappen, waar niets meer groeien wil.

Er werden snel een aantal Amerikaanse bedrijven opgezet die het schaliegas zouden opwekken en verkopen. In die zin was dit dus een plundering van de bodemschatten van het land door een vreemde mogendheid (Amerika). Een paar namen van invloedrijke zakenlieden die bij die schaliegaswinning een grote rol speelden: Hunter Biden, de zoon van Joe Biden, vicepresident onder Obama in 2014 met zijn bedrijf Burisma en zijn zakenpartners Paul Pelosi jr., de zoon van Nancy Pelosi, en Christopher Heinz, de schoonzoon van John Kerry, minister van buitenlandse zaken onder Obama. Die drie Amerikaanse politici hadden dus via hun zoons direct persoonlijk geldelijk gewin en financieel belang bij deze plundering van de bodemschatten van de Oekraïne. Joe Biden dus voorop!

In 2019 wordt Hunter Biden en zijn bedrijf Burisma door de Oekraïense overheid aangeklaagd wegens corruptie. President Zelensky oefent druk uit op de rechters om deze beschuldigingen te laten vallen. Dan belt president Trump, die in 2017 Obama is opgevolgd, met de kersverse president Zelensky van de Oekraïne. Hij probeert Zelensky ervan te overtuigen dat deze niet de rechtsgang in zijn eigen land moet ondergraven en de rechtszaak tegen Hunter Biden door moet laten gaan en zegt daarbij dat hij financiële steun aan Oekraïne zal opschorten als Zelensky zo ondemocratisch handelt. Daarop start Nancy Pelosi in Amerika, samen met Joe Biden een afzettingsprocedure (impeachment) tegen Trump, die jammerlijk mislukt. Overigens wordt Hunter Biden ervan verdacht ook betrokken te zijn bij de oprichting van een groot aantal biolabs, die virulente virussen produceren in het kader van de biologische oorlogsvoering tegen Rusland. Door al die commotie trekt Hunter Biden zich uiteindelijk terug uit zijn Oekraïne-avonturen.

 

Wie is Volodymyr Zelensky

Geboren in 1978, dus nu 44 jaar. Toen hij 21 jaar oud was richtte hij een cabaretgroep op (Kvartal 95), met welke hij in Rusland en andere Russisch sprekende landen rondtrekt. Het zijn vreemde liedjes en sketches over alle mogelijke onderwerpen, die weinig te maken hebben met politiek. Wat te denken van een liedje over geile homosexuele kozakken, of een melodietje op de piano gespeeld door vier (of twee) mannen met een stijve penis. Allemaal te zien op youtube….

In 2006 kreeg hij landelijke bekendheid door mee te doen aan de Oekraïense versie van Dancing with the Stars en die nog te winnen ook (ook te zien op youtube) en te spelen in verschillende komedies. Hij richtte een productiebedrijfje op voor films en tv.series en verkocht zijn programma’s aan 21 landen. Hij werd daardoor erg rijk. In 2015 startte hij een televisiesatire waarin hij corruptie en slecht overheidsbeleid bekritiseerde. Hij noemde die tv.serie: Dienaar van het Volk. (Nu te zien op Netflix).

Hij speelt daarin zelf de rol van een geschiedenisleraar die via een filmpje over corruptiebestrijding in zijn land tot president van het land wordt gekozen, terwijl hij niets weet van politiek. Het tv.programma was heel populair, liep van 2015 tot 2019 en werd goed bekeken op de tv. De productie bracht heel veel geld in het laatje en Zelensky, die nu zo’n half miljard euro bezat, zette zijn geld weg op de Kaaimaneilanden om de belasting in zijn eigen land te ontduiken. Dat blijkt uit de Panamapapers, dit staat dus allemaal zwart op wit op papier. Hij hielp een aantal van de oligarchen in de Oekraïne om hetzelfde te doen, waaruit blijkt dat Zelensky zelf dus door en door corrupt is.

Niettemin (of juist daarom) besloot hij om zich kandidaat te stellen voor het presidentschap in 2019 als opvolger van Porosjenko, de chocolade-magnaat, die ook goede maatjes was met de andere oligarchen. Nog steeds durft hij anti-corruptie één van zijn speerpunten te noemen. Door zijn populariteit en zijn simpele boodschap stemde 73 % van de bevolking op hem en werd hij president. In de verkiezingen die hij daarna uitschrijft wint zijn partij, die hij net als zijn tv.programma Dienaar van het volk noemt, de absolute meerderheid en kan hij met veel macht gaan regeren. Hij gaat daarin zijn eigen corrupte weg. Maar zijn populariteit daalt snel. Eind 2021 heeft hij nauwelijks nog de steun van 30 % van de bevolking. Er moet iets gebeuren.

Als in februari 2022 Rusland Oekraïne aanvalt, ziet hij voor zichzelf een nieuwe rol. Hij trekt een camouflagegroen t-shirt aan en speelt ook die rol met verve. Zijn populariteit neemt weer toe en niet alleen in de Oekraïne. Hij wordt gebruikt als de mascotte in de strijd met Poetin, hij spreekt alle westerse parlementen toe in het kader van de heksenjacht van het Westen tegen Poetin.

 

De MH-17 : ook een deel van het probleem

Als Obama aantreedt in 2009 dan benoemt hij zijn medekandidaat van de democratische presidentsnominatie Hillary Clinton als zijn Minister van Buitenlandse Zaken. Eén van de speerpunten van haar beleid is de controverse met Rusland. Ook onder haar opvolger John Kerry, tijdens de tweede ambtsperiode van Obama (vanwaar deze wisseling?), was er een toenemende spanning tussen west en oost. Daar speelde het neerschieten van de MH-17 ook een grote rol in. Even nog iets daarover.
Als het vliegtuig is neergeschoten gebeuren er meerdere vreemde dingen. Direct die ochtend verschijnt John Kerry in alle talkshows in Amerika om te vertellen dat Rusland dit gedaan heeft (zonder dat er ook maar iets is onderzocht). Hij presenteert een geluidsfragment dat op internet is verschenen en waarop te horen zou zijn in het Russisch dat er een vliegtuig is neergeschoten. Als iemand ontdekt dat het geluidsfragment al de dag vóór de aanslag op internet stond is het al te laat: heel Amerika denkt al dat de Russen het hebben gedaan.
Een filmpje van de BBC waarin een aantal omstanders vertellen hoe ze twee straaljagers van de Oekraïense luchtmacht zagen vliegen, die afbogen en wegvlogen toen het toestel was geraakt, staat een halve dag op het internet, waarna het spoorloos verdwijnt. De mogelijke verdachte Oekraïense opperbevelhebber die verantwoordelijk is voor de luchtmacht en dus voor het neerschieten van het toestel zit in het beleidsteam (samen met de vertegenwoordigers van de regeringen van Nederland, Maleisië en Australië) en weet te bewerkstelligen dat er niets naar buiten mag worden gebracht waar hij niet uitdrukkelijk zijn toestemming aan gegeven heeft.
Dat beleidsteam brengt een onderzoeksrapport (JIT) op tafel, waarin een overdaad aan filmpjes in staan waar de Russische BUK-installatie allemaal gereden zou hebben (niet normaal hoe vaak die installatie onderweg toevallig zou zijn gefilmd). Maar dit rapport geeft geen verklaring voor de kogelronde gaten in de cockpit die je met eigen ogen kunt zien, die precies de grootte hebben van de boordmitrailleur van de Oekraïens luchtmacht en die aangeven dat er in de lucht van achteren, vanuit vliegtuigen gericht op de piloten moet zijn geschoten.
Er is duidelijk een fout gemaakt met het vliegtuig waarop geschoten werd. Het was het verkeerde toestel dat werd neergeschoten. Maar welk toestel had dan wel moeten worden geraakt? Wilde men soms het toestel van Poetin raken, dat een uur later met de nodige vertraging over ditzelfde gebied vloog? En heeft toen men het verkeerde toestel raakte maar meteen de schuld aan Rusland gegeven, omdat men Rusland sowieso wilde aanklagen en hard wilde treffen??
Gelukkig rakelen de raadslieden van de twee Russische verdachten momenteel in Den Haag alle zaken nog weer eens even op en stellen ze de schuldvraag opnieuw uitvoerig aan de orde. Het zou te gek zijn als deze omstreden misdaad niet tot op de bodem zou worden uitgezocht en men alle verhalen van Porosjenko en Amerika klakkeloos zou geloven.

 

Oorlog in Oost-Oekraïne

Vanaf 2014, het belangrijke jaar van de coup en de omwenteling, vindt er in Oost-Oekraïne een achtjarige oorlog plaats. Het is een heftige oorlog, er vallen 10.000 doden (terwijl in de militaire actie dit jaar door Rusland 4500 doden zijn gevallen). Men probeert de twee opstandige provincies Donetsk en Lugansk aan het gezag in Kiev te onderwerpen. Dat is nodig als het land zich bij de Europese Unie of de NATO zou willen aansluiten. De beide provincies moeten niet alleen ondergeschikt worden gemaakt, maar ze worden ook gederussificeerd. Russisch mag niet meer op school worden onderwezen, men mag zich niet meer uiten in de eigen taal en cultuur.

Rusland heeft meerdere keren gezegd dat de beide provincies, als zij dat willen, los en onafhankelijk moeten kunnen zijn van het rechts-extremis-tische regime in Kiev. Verder vraagt Rusland Oekraïne om niet lid te worden van de NATO. Rusland is beloofd, bij de éénwording van Duitsland, onder meer door Minister Baker, de toenmalige minister van Buitenlandse Zaken van Amerika, wat nog eens bevestigd is door meerdere andere ministers en presidenten, dat de NATO niet verder zou opschuiven in oostelijke richting (“not one inch”) en dat de buurlanden van Rusland een neutrale status zouden hebben of houden.

Als deze drie zaken (neutrale onafhankelijke status voor de beide oostelijke provincies, geen verdere uitbreiding van de NATO, en een band van neutrale landen tussen oost en west) zouden zijn gegarandeerd door de Oekraïne en het Westen zou er door Rusland nooit een militaire operatie zijn gestart. Dus ligt de hoofdschuld van deze oorlog net zo goed ook bij Amerika en bij West-Oekraïne. Het zijn terechte eisen als je de geopolitieke situatie in de wereld rust wil geven en stabiel wil maken. Onbegrijpelijk dus dat de Oekraïne en het Westen hier niet akkoord mee konden gaan.

En dan nog dit: misschien wilde Oekraïne dat eigenlijk wel maar Amerika niet. Want toen de oorlog begonnen was, werden er vrijwel direct onderhandelingen gevoerd tussen de Oekraïne en Rusland over de voorwaarden voor een wapenstilstand en een blijvende vrede. De twee waren het al snel vrijwel eens geworden over de voorwaarden daarvoor. De drie voorwaarden waren duidelijk: neutraliteit, geen uitbreiding van de NAVO en een onafhankelijke status van de twee Oost-provincies. Oekraïne wilde hier grotendeels akkoord mee gaan, maar ik hoorde de Russische minister Lavrov zeggen dat zij beiden het al grotendeels met elkaar eens waren, maar dat er alleen één probleem was: Amerika wilde er zijn handtekening niet onderzetten. Alsof dat nodig zou moeten zijn… Weer een aanwijzing dat het voortduren van deze strijd door Amerika wordt gewild.

Amerika heeft dus alle belang bij een strijd met Rusland, maar zij doet dat vooral niet rechtstreeks maar indirect. Via wapenleveranties, maar vooral: door Rusland zwart te maken, te isoleren en economisch te ruïneren. Een moderne wijze van oorlogvoeren… Twee jaar lang hebben de farmaceu-tische industrieën goud geld verdiend met de verkoop van vaccins. Toen vonden de wapenfabrikanten dat zij wel weer eens aan de beurt waren om flink wat te verdienen. Na de Covid-angst kwam er dus een Rusland-angst: Poetin was een gestoorde gek met grootheidswaan die heel West-Europa zou willen aanvallen en bombarderen. Met die argumentatie en vanuit die angst kon het Westen niet alleen wapens leveren aan de Oekraïne, maar gingen ook alle westerse landen zich volledig herbewapenen. Duitsland alleen al schafte voor 100 miljard euro nieuwe wapens aan: tel uit je winst voor de wapenfabrikanten!

Het vreemde is dat deze strijd met Rusland uit de koker van de ‘democraten’ in Amerika komt. Natuurlijk heeft dat ook te maken met mensen als Brezezinski en Soros, die veel zien in samenwerking met de democratische partij. Dat heeft ook te maken met Donald Trump die binnen de republikeinse partij veel steun kreeg voor zijn vredelievende politiek. Onder zijn vierjarig bewind zijn er geen oorlogen door Amerika in de wereld gevoerd en was de relatie met Poetin en Rusland ontspannen en werkbaar. De democraten hebben alles gedaan om Trump zwart te maken en af te zetten. Na zijn verlies bij de verkiezingen (is er echt niet gesjoemeld met de verkiezingsbiljetten die per post werden verzonden…?) begon de oorlogszuchtige taal in Amerika tegen Poetin-Rusland weer op volle toeren te draaien.

Rusland zelf zal zich ook nog wel eens achter zijn oor krabben als ze de rekening zien van alle economische maatregelen en de nieuwe grenzen zien van de NATO, als niet alleen de Oekraïne versneld toetreedt (over een beetje corruptie gaan we niet zeuren, we zijn zelf ook net zo corrupt) maar ook Zweden en Finland en andere landen die vroeger zo neutraal waren. Eigenlijk zou er een driegeleding in de wereld moeten bestaan en zou Europa als geheel een neutrale status moeten hebben tussen Oost en West en banden moeten opbouwen zowel met Amerika als ook met Rusland. In het verleden gebeurde dat wat meer dan nu. De nieuwe wereldorde van de geheime genootschappen begint zijn doelen (een wereldregering onder Engels-Amerikaanse leiding) steeds meer te bereiken. En wij (in Europa) staan er bij en kijken ernaar.

 

2014 – 1914

Precies 100 jaar voor de coup van Majdan in 2014 was er ook een oorlog. De Eerste Wereldoorlog brak uit in 1914. Ook daarvan is bekend dat er van alles gebeurde buiten ieders waarneming om en zonder echt bewustzijn van de meeste mensen, gestuurd door geheime genootschappen. De moord in Sarajevo vormde het sleutelpunt voor het begin van deze “Grote Oorlog”. We zullen zien hoe Rudolf Steiner, de grondlegger van de antroposofie, in het brandpunt van deze ontwikkeling stond en vele pogingen deed om het lot van de wereld een andere richting uit te laten ontwikkelen. Het interessante is dat hij veel mensen om zich heen had, die op belangrijke posities zaten en die zijn ideeën ondersteunden.

Rudolf Steiner werd geboren in 1861 in Karljevec in het huidige Slovenië, toendertijd onderdeel van het grote Habsburgse Oostenrijk, ging op de middelbare school in Wiener Neustadt en leefde enige tijd in Wenen. Hij was natuurkundige en filosoof en vanwege die combinatie van interesses werd hij gevraagd voor een uitgave van alle natuurkundige werken van Goethe. Daarvoor verhuisde hij naar Weimar, later vestigde hij zich in Berlijn. Vanaf 1900 was hij werkzaam binnen de Theosofische Vereniging, waar hij veel lezingen en cursussen gaf en voorzitter werd van de Duitse afdeling daarvan.

In 1906 probeerde hij op het Congres van de Theosofische Vereniging in Parijs kunst (toneel en beeldende kunst) op te laten nemen in het pro-gramma. Dat werd geweigerd, het jaar daarna werd het Congres in München gehouden (1907) en kon hij zelf als verantwoordelijke voor de organisatie het hele Congres in het teken van een vernieuwende kunst-impuls zetten. Dat valt niet in goede aarde bij de Theosofen en in de laatste aflevering van Rudolf Steiners autobiografie (Mein Lebensgang) zegt hij dat dat de ware reden was voor de breuk met de Theosofische Vereniging en het verdergaan als Antroposofische beweging: zij verdroe-gen niet dat een geestbeweging zich met aardse vormen verbindt. Dat leidde uiteindelijk tot de oprichting van de antroposofische vereniging in 1913. De hele geschiedenis van de antroposofische kunstimpuls vanaf 1907 is te vinden in mijn boekje Antroposofie en Kunst (abc-reeks).

Hierin onderscheidt de antroposofie zich van alle andere godsdiensten en levensbeschouwingen: zij zoekt niet de weg zo gauw mogelijk opstijgend in het lichtrijk van de geest, van de godheid (theos), maar zij wil zich verbinden met de aarde in alle vormen om de aarde met geestkracht van binnenuit om te vormen, daarin staat de mens (antropos) centraal. Het is een omgekeerde cultus, een weg naar de aarde toe, tot in de aarde (zoals bij de preparaten van de biologisch-dynamische landbouw in 1924). Spiritualiteit in verbinding brengen met de aardewerkelijkheid, licht in de aarde brengend, de aarde van binnenuit omvormend, dat is de vernieuwende richting die door de antroposofie wordt gebracht.

 

Wat doet Rudolf Steiner in 1914?

Vanaf 1907 krijgt deze antroposofische kunst-impuls verder vorm in een gebouw dat aanvankelijk in München was gepland (en toen Johannesbouw werd genoemd), maar omdat daar geen toestemming werd gegeven voor de plannen, maakte men graag gebruik van het aanbod om dat gebouw te plannen in Dornach bij Basel. Daar werd begonnen met de bouw van een grote tempel in hout, dat het Goetheanum zou worden genoemd. Rudolf Steiner was zelf de architect en stelde een gedurfde constructie voor van twee koepels van verschillende grootte die in elkaar zouden grijpen en elkaar zouden steunen.

In het Goetheanum vonden opvoeringen plaats van de nieuwe dansvorm: de euritmie en er vonden repetities en opvoeringen plaats van de mysteriedrama’s waarvan er oorspronkelijk 7 waren gepland. Maar op het moment dat de oorlog uitbreekt is Rudolf Steiner diep geraakt, alsof hij dit niet voorzien heeft, alsof dit misschien helemaal niet de bedoeling was voor het lot van de mensheid. Hij doet daarop twee dingen: hij sluit de esoterische school, alsof hij wil aangeven dat door deze oorlogssituatie een verbinding met de spirituele werkelijkheid niet meer mogelijk is en hij zet het werken aan de mysteriedrama’s stop. Wat hij wel doet in de jaren die volgen is dat hij intens werkt aan het beeld van de drieledige mens en de werking van de Christuskrachten. Talloze voordrachten houdt hij over dit onderwerp. Vanuit dat beeld van de driegelede mens ontwikkelt hij de gedachte aan de driegeleding van het sociaal-maatschappelijk organisme.

Herhaaldelijk spreekt hij uit dat de oorlog alleen maar plaatsvond omdat een kleine groep mensen, die de verantwoordelijkheid droegen, op belangrijke momenten hadden zitten slapen. Het was ook een merkwaardige reeks van gebeurtenissen: de moord in Sarajevo door een Bosnische Serviër (had alleen hem berecht en er was verder niets meer aan de hand geweest), was aanleiding voor Oostenrijk om Servië de oorlog te verklaren, waarop Rusland, dat Servië wilde steunen, Oostenrijk de oorlog verklaarde, waarop Duitsland, dat een pact met Oostenrijk had, Rusland de oorlog verklaarde, waardoor Frankrijk dat Rusland steunde ook in oorlog kwam met Oostenrijk-Duitsland en tot overmaat van ramp zei Engeland ook nog dat ze Frankrijk steunden en zo was iedereen met iedereen in oorlog, terwijl niemand deze oorlog had gewild. Hoewel…?? Laten we die vraag bekijken vanuit verschillende belangrijke figuren uit die tijd die allemaal een verbinding hadden met Rudolf Steiner.

 

Arthur Graf Holzer Poditz

De vraag of dit toeval was of dat er een planning achter zat, kan nog vanuit een ander hoek worden bekeken. Ludwig Graf Polzer Hoditz was een goede persoonlijke vriend van Rudolf Steiner. Zijn broer Arthur was privé-secretaris van keizer Franz Jozef van Oostenrijk. In die hoedanigheid – zo schrijft hij in zijn mémoires – zag hij met eigen ogen dat de keizer een brief ontving, die geheel geschreven was in een soort vrijmetselaars-geheimtaal. De brief werd ontcijferd, en aan het papier, de inkt en alles was op te maken dat de brief afkomstig was uit Amerika. De brief bevatte een waarschuwing dat er binnenkort een moordaanslag zou plaatsvinden op de troonopvolger Franz Ferdinand van Oostenrijk. Was dat alles geregisseerd vanuit geheime loges in Amerika?

De aanslag zelf vond plaats in Sarajevo, door een zekere Gavrillo Prinzip. Deze was Serviër en lid van een groep die zich “De Zwarte Hand” noemde. Zij gooiden aan handgranaat in de auto waarin de aartshertog zat, maar zijn adjudant wist de granaat weg te gooien vóórdat die tot ontploffing kwam. In plaats van de tocht verder af te blazen, wilde Frans Ferdinand naar het ziekenhuis gaan om de gewonde officieren te bezoeken. De auto stopte even voor een delicatessezaak om te kijken wat de goede route was. Op dat moment komt Gavrilo uit die winkel naar buiten, ziet tot zijn grote verbazing daar de auto met de troonopvolger staan, richt zijn pistool en schiet Frans Ferdinand en diens vrouw dood.

Eigenlijk kan het wel bevreemding wekken dat juist Frans Ferdinand door een Bosnische Serviër werd gedood. Er waren al jarenlange onderlinge conflicten van het centrale gezag met Servië, dat naar een grotere mate van zelfstandigheid streefde binnen het Habsburgse Rijk en sabotage-daden pleegden, waardoor er al langer sprake was van een mogelijke oorlog tussen Servië en de rest van het Rijk. Maar Frans Ferdinand was juist een voorstander van een onafhankelijk Servië en wilde dat opnemen als derde land in de dubbelmonarchie: Oostenrijk, Hongarije en Serviër. Hij zou ook nooit een oorlog met Servië toestaan en had daar al langere tijd onenigheid met Frans-Jozef, de keizer, over. Het was dus niet logisch dat de Serviërs juist hem uit de weg ruimden. Degenen die oorlog wilden in Europa waren degenen die uiteindelijk achter deze moord zaten. Was dat Amerika?

Ook in de jaren daarna bleek de bemoeienis van Amerika met het Oosten van Europa. Zo werd Trotski met hulp en financiële steun van Amerika naar Rusland gebracht en mocht Lenin in een geblindeerde trein (dankzij de hulp van generaal Ludendorff) vanuit Zwitserland door heel Duitsland heen naar Moskou worden gebracht waar zij samen in 1917 de Russische Revolutie uitriepen. Dankzij de Amerikaanse hoogleraar Anthony Sutton weten we dat er veel geld van Amerikaanse banken (mn. Brown Brothers en Harriman’s Brothers) naar de Communisten werd overgemaakt om hun te steunen bij hun strijd en overwinning op de tsaar.

 

Keizer Karel

Bijna niemand kent Keizer Karel 1 van Oostenrijk, het neefje dat zijn oudoom Frans Josef opvolgde toen deze in 1916 overleed als keizer van Oostenrijk maar dat is jammer want dit was een kleurrijk figuur… Hij wordt in de katholieke kerk zelfs als zalige vereerd, een voorstadium voor een heiligverklaring, vanwege zijn verdienste om te streven naar vrede. Hij verdient het dat meer mensen over hem weten en over wat hij nastreefde. Hij was belast met het ontbinden van het grote Habsburgse Rijk en de afwikkeling van de oorlogssituatie. Hij had Arthur Polzer Hoditz ook als privé-secretaris en vraagt hem dan om hem te helpen met de afwikkeling van het uiteenvallende Oostenrijkse Rijk als zijn bondskanse-lier. Maar Arthur wist niet hoe dat complexe probleem moest worden opgelost en weigerde (in mei 1917). Drie maanden later (in juli 1917) hoort hij van zijn broer Ludwig Polzer Hoditz over de driegeledingsideeën van Rudolf Steiner. Dan zegt Arthur: “Als ik daar een paar maanden geleden mee bekend zou zijn geweest, dan had ik het ambt van bondskanselier wel kunnen aannemen, en had ik wel geweten hoe dat opdelen in volksrepublieken had gemoeten”. En dan was de hele geschiedenis van Europa wellicht anders verlopen.

Keizer Karel was getrouwd met Zita van Bourbon Parma en via haar familie in Frankrijk (vooral haar broer Sixtus) probeerde hij nu in het geheim tot vredesbesprekingen te komen. Overigens was haar andere broer Xavier de vader van Carel Hugo, de man van prinses Irene. Zita is dus een oudtante van de kinderen van Irene. Die vredesonderhandelingen waren natuurlijk erg precair, alles moest heel omzichtig gebeuren. Zijn minister van Buitenlandse Zaken Czernin was bij die onderhandelingen betrokken, maar op een gegeven moment haakte deze af en publiceerde vervolgens alle voorstellen en ontwerpverdragen in de krant. Dat werd een groot schandaal en daarmee waren alle kansen op een snelle vrede en een vreedzame oplossing voor de bij Oostenrijk behorende landen verkeken. In 1918 wordt keizer Karel afgezet, net als keizer Wilhelm II in Duitsland, en valt het Habsburgse Rijk definitief uiteen. Hij wordt verbannen naar Madeira waar hij in 1922 aan een longontsteking sterft.

 

Helmuth von Moltke

Het is dus heel interessant te weten dat Rudolf Steiner omringd werd door veel invloedrijke mensen die allemaal een rol speelden in die Eerste Wereldoorlog. Zo werden zijn lezingen vaak bezocht door Elisa von Moltke, de vrouw van generaal Helmuth von Moltke, die één van de leidende generaals was onder keizer Wilhelm II van Duitsland. Rudolf Steiner sprak ook meerdere malen met de generaal en na diens ontslag in 1914 werd het contact nog intensiever. Het werd zelfs uitgebreid voortgezet na de plotselinge dood van de generaal aan een hartaanval in 1916. Deze gesprekken zijn beschreven in twee delen van een boek over Helmuth von Moltke, zijn leven en zijn werk door Thomas Meyer (Uitg. Pegasus, Basel).

Via von Moltke kreeg Rudolf Steiner een heel duidelijk beeld over het ontstaan van de oorlog en over de pogingen om de oorlog een andere wending te geven en vredesonderhandelingen te voeren met Engeland en Frankrijk. Duitsland was niet de eerste en niet de enige die met de oorlog begonnen was. Vandaar ook dat Rudolf Steiner voorzag dat het voor de vrede en veiligheid in Europa belangrijk was dat Duitsland niet als enige hoofdschuldige voor deze oorlog werd aangewezen. De torenhoge herstelbetalingen die aan Duitsland werden opgelegd vormden de voedingsbodem voor ontevredenheid en de opkomst van en de steun voor Hitler en zijn nationaal-socialisme. Onterecht opgelegde sancties met vreselijke gevolgen is dus van alle tijden, toen al en nu weer….!

 

Graf Otto von Lerchenfeld

Otto von Lerchenfeld had familieleden die werkten in de regering in Berlijn. Hij hoorde dat zij erg behoefte hadden aan nieuwe ideeën vooral ook hoe ze de oorlog op een goede manier konden beëindigen. Hij ging met die vraag naar Rudolf Steiner en die schreef zijn ideeën daarover neer in een Memorandum. Je zou dit de geboorte van de driegeledingsgedachte en de driegeledingsbeweging kunnen noemen. Dankzij de vraag van Otto von Lerchenfeld is die er dus gekomen.

Rudolf Steiner stelde nog een tweede Memorandum op dat speciaal bestemd was voor Arthur Graf Polzer Hoditz die in Oostenrijk met hetzelfde probleem worstelde: hoe de oorlog op een goede wijze te beëindigen en de landen van het keizerrijk te begeleiden naar hun zelfstandigheid. Ook in dit tweede memorandum staan de ideeën van de driegeleding uitgewerkt.

 

Max von Baden

Een andere belangrijke figuur in deze periode en deze tijd was Max von Baden. Hij was namens Duitsland aanwezig bij de vredesonderhandelingen in Versailles. Ook hij had gehoord van de driegeledingsideeën van Rudolf Steiner en was daar diep van onder de indruk. Hij voerde een aantal gesprekken met Rudolf Steiner om diens ideeën beter te begrijpen. Naast de memoranda maakte Rudolf Steiner nog een aantal pamfletten waaronder ook een Oproep aan het Duitse volk en aan de cultuurwereld. Max von Baden nam die mee naar zijn mede-onderhandelaars in Versailles. Daar heeft hij ze jammergenoeg niet uitgedeeld en toegelicht.

Ook toen hij in datzelfde jaar gevraagd werd om bondskanselier te worden in Duitsland was hij van plan de ideeën van de driegeleding te gebruiken als pijlers van zijn beleid. Rudolf Steiner was heel belangstellend hoe hij dat vorm zou gaan geven en wachtte gespannen de eerste toespraak af van de nieuwe bondskanselier. Zijn medewerkers zagen hoe hij nog nooit zo teleurgesteld was geweest als toen omdat in de toespraak met geen enkel woord werd gerept over de sociale driegeleding. Later hoorde hij dat Max von Baden zijn begintoespraak voor had moeten leggen aan de regering en dat geëist werd dat die grondig zou worden gewijzigd. Ook in de rest van zijn regeringsperiode is Max von Baden nooit meer teruggekomen op de ideeën van de driegeleding.

Saillant detail is daarbij te weten dat Max von Baden een nakomeling is van de tak van het huis von Baden die verantwoordelijk is voor de misdaden die begaan zijn tegen Kaspar Hauser, die door zijn geboorte erfgenaam was van het huis von Baden, maar die afgehouden is van de troon door zijn stiefgrootmoeder, zodat hij zijn levensopgave om een spirituele eenheid in Europa te creëren niet kon vervullen. Jaren na zijn dood kreeg deze tak van de familie de macht over het huis von Baden in handen en regeerde sindsdien over het groothertogdom, totdat dit uiteindelijk met de vrede van 1918, mede door Max von Badens eigen invloed en beslissingen, als zelfstandig hertogdom werd opgeheven. Van deze vrouw is Max von Baden een achterkleinzoon.

 

DEEL 2 DE IDEEËN VAN DE SOCIALE DRIEGELEDING

Driegeleding op wereldniveau

We zullen nu de ideeën van de sociale driegeleding nader bekijken en ze proberen toe te passen op de huidige situatie en op de toekomstige mensheidsontwikkelingen. We kwamen de gedachte van de drieledigheid van de wereld al tegen bij de beschouwing over het Oekraïne-conflict. Daarin is een duidelijke tegenstelling te ontdekken tussen West en Oost, tussen Amerika en Rusland als exponenten van twee totaal tegengestelde en verschillende culturen. De karakterisering daarvan is nog niet zo gemakkelijk omdat Amerika in schijn en naam een democratie is en een vrij land, terwijl het in werkelijkheid betrokken is geweest bij talloze oor-logen en als leidende imperiale mogendheid probeert om de hele wereld te overheersen en zijn wil op te leggen, zoals uit het reeds genoemde boek van Daniele Ganser, Imperium USA, duidelijk wordt.

De vrijheid in Amerika wordt eigenlijk vooral toegepast op de economie, en in dat gebied hoort de vrijheid juist niet thuis. Bovendien is ook daar de macht van de rijken, de banken en de grote winstgevende industrieën, zoals de techbedrijven, de farmaceutische bedrijven en de wapenindustrie vanuit Amerikade toonaangevende en allesbepalende grootmacht geworden, die zijn macht ook uitstrekt over regeringen en andere landen. Via het geld regeren zij de wereld.

Daarnaast is Rusland niet zozeer het land van de vrijheid van het individu, maar eerder van de gelijkheid en het samendoen vanuit het vroegere communisme, waarvan resten nog voortleven in de huidige tijd. Daarnaast is de staatsterreur en de onvrijheid een duidelijke signatuur van het Poetinbewind, hoewel die door de Westerse propaganda als karikatuur in beeld wordt gebracht en tot tomeloze karikaturale hoogten wordt opgevoerd.

In die zin kun je spreken van een karikatuur van de vrijheid in het westen en een karikatuur van de broederschap in het Oosten. Dat Europa zijn middenrol daartussen niet goed speelt moge duidelijk zijn. Europa kiest ongenuanceerd de kant van Amerika (ondanks alles wat er aan misdaden door Amerika is en wordt gepleegd). En de roep van de bevolking van Europa om die rol van middelaar wel te spelen, wordt niet gehoord.

Je kunt daarover bijvoorbeeld denken aan ons Nederlandse referendum waarmee we de Europese Grondwet weigerden. Maar die grondwet kwam er toch via een achterdeurtje (het verdrag van Lissabon, onder dwang van de regering Balkenende goedgekeurd door ons parlement). Hetzelfde met het referendum over het Europaverdrag met de Oekraïne: wij stemden het en masse af, het kwam er toch, het parlement legde de uitspraak van de Nederlandse bevolking volkomen naast zich neer. Vervolgens schaften ze ook nog het referendum af. We hadden dus niets meer te zeggen. De echte democratie hield op te bestaan. Europa (en Nederland incluis) werd een dictatuur, een totalitair systeem.

Zo is het middengebied dus verdwenen, de gelijkheid in Europa is een karikatuur geworden, de democratie is uitgehold, we zijn overgeleverd aan een Europese Commissie die alles kan en mag bepalen en een Europees Parlement, die over alles mag meepraten maar geen enkele beslissingsbevoegdheid heeft.

 

Driegeleding op mesoniveau, bijvoorbeeld in Nederland

Er zijn dus drie gebieden te onderscheiden in onze maatschappij: het geestesleven, het rechtsleven, het economisch leven. Tot het geestesleven hoort: religie, cultuur, maar ook onderwijs en onderzoek en vooral ook de media en de gezondheidszorg. Het is goed om in gedachten te proberen een totaalbeeld op te bouwen wat er zoal allemaal tot dit gebied behoort, om het hele gebied “in kaart” te brengen, in beeld te krijgen.

Tot het rechtsleven behoren alle wetten, hoe die tot stand komen, wie er over beslist en hoe die gehandhaafd en uitgewerkt worden in de praktijk. De Tweede Kamer maakt de wetten, de Eerste Kamer beoordeelt of de wetten juist zijn. De regering die samengesteld is uit de Tweede Kamer en eigenlijk bedoeld is als afspiegeling daarvan (zoals het nu is is net de meerderheid in een regering vertegenwoordigd, zodat net de minderheid er niets over te zeggen heeft en niet betrokken wordt in het beleid). De wijze van vertegenwoordiging is ook uiterst belangrijk, nu de referendum-mogelijkheid is afgeschaft en er geen enkele ruggespraak is (bijvoorbeeld via een burgerberaad) met de bevolking over belangrijke beslissingen. De rechtshandhaving is in handen van de politie en de justitie, rechters, officieren van justitie en de verdediging door advocaten.

In de economie is de productie van goederen de belangrijkste motor. Heel belangrijk is de winning van grondstoffen daarvoor en ook de winning van energie die nodig is om alles te laten draaien en functioneren. Duidelijk is dat er een grote ongelijkheid is qua inkomen en vermogen en dat de handel in geld: aandelen, obligaties, spaargelden en investeringen, winstmaken de grote drijfveer is van de mens om vermogen te verwerven en dat vermogen ook zo goed en winstgevend mogelijk te beleggen. Banken spelen in dit proces een steeds groter wordende rol, m.n. de centrale bank, ook de Europese Bank: zij scheppen geld uit het niets en sturen de rentestand en de inflatie.

 

De drie idealen: Vrijheid, Gelijkheid en Broederschap

Er zijn drie idealen die we willen nastreven: vrijheid, gelijkheid en broederschap. Deze idealen, die natuurlijk al een lange historie hebben: al in het oude Griekenland ontstond de democratie (“demos” is een Grieks woord voor “volk”, “kratein” betekent “heersen”) en het streven naar gelijkheid. In Rome ontstond het eerste recht, Vrouwe Justitia (met de blinddoek en de weegschaal) is een Romeinse godin. Vanuit een toenemend individueel zelfbewustzijn ging men steeds individueler leven en kwamen er steeds meer vrijheidstrijd en vrijheidsstreven. In de zeventiende eeuw kregen deze idealen opnieuw gestalte dankzij illustere figuren tijdens de periode van de Verlichting, zoals Saint-Martin en ook de Graaf van Saint Germain, die in hun tijd al een verenigd Europa nastreefden op basis van een verbinding van alle spirituele stromingen. Dit werd niet alleen door het volk gewild, maar ook door verlichte staatshoofden in Europese landen.

Tijdens de Franse Revolutie in de 18e eeuw met zijn executies en guillotines werden deze drie idealen misbruikt en verkeerden ze veelal in hun tegendeel, vooral ook toen Napoleon zijn idealisme van de begintijd liet varen voor zijn latere machtshonger naar een uiterlijke overheersing van Europa (en andere delen van de wereld). Toch werden deze idealen niet vergeten en nu nog zijn ze op alle openbare gebouwen in Frankrijk te lezen: “Liberté” – “Égalité” en “Fraternité”.

Het goede is dat Rudolf Steiner laat zien dat deze idealen alleen heilzaam werken als ze op de juiste manier op hun eigen gebied worden toegepast:

VRIJHEID in het GEESTESLEVEN
GELIJKHEID in het RECHTSGEBIED
en BROEDERSCHAP in het ECONOMISCH LEVEN

Deze ideeën die Rudolf Steiner in de periode 1914 tot 1918 ontwikkelde waren revolutionair in zijn tijd, maar zijn nu nog steeds in de aanvang van hun ontwikkeling. Het is interessant dat Rudolf Steiner deze driegeledingsgedachte in de looop der jaren ontwikkeld. Zo is er een voordracht uit 1916 (25 sept. 1916) waarin hij de drieledigheid nog iets anders beschrijft dan dat hij dat later doet. De voordracht beschrijft verder hoe de impuls van de Tempeliers ook vernieuwend werkte niet alleen in het geestesleven maar ook in de economie. De tempeliers probeerde zich op drieledige wijze te verbinden met het Christuswezen om Christus zo door hen heen in de wereld werkzaam te laten zijn.

Wat de uitwerking van die driegeledingsimpuls betreft: er is na 100 jaar nog heel weinig echt ontwikkeld en tot stand gekomen op dit gebied. Het is belangrijk dat veel meer mensen deze ideeën leren kennen en ermee aan het werk kunnen gaan.

 

De draaikolk ven de eenheidsstaat

De ellende is dat als deze drie krachtenvelden door elkaar gaan werken dat er dan wanorde en scheefgroei komt op elk gebied. Want als er vrijheid is in het economisch leven dan krijg je het “roofdierkapitalisme” waar we nu middenin zitten, het recht van de sterkste, grote verschillen in inkomsten, uitbuiting, een graaicultuur. Alles waar samenwerking ontstaat: coöperaties, associaties tussen producenten en consumenten, consumentenbelangen, winstdeling, daar is een begin van broederschap, die in de economie naar de toekomst toe verder kan worden ontwikkeld. Als er geen vrijheid is in het economische, maar broederschap en naastenliefde dan wordt alles anders. Daar waar afspraken worden gemaakt op dit gebied, initiatieven voor het delen van macht en van geld, kunnen die worden vastgelegd in voorschriften in het rechtsgebied. Het rechtsgebied kan de broederschap in het economische helpen te bevorderen.

Vrijheid in het geestesleven betekent dat er op geen enkel gebied van het geestesleven enige invloed mag zijn van de economie of de regering (het rechtsleven) dat vaak in dienst staat van die economie. Hèt grote voorbeeld daarvan is natuurlijk de Corona-crisis. Het was duidelijk dat de financiële winstbelangen van de farmaceutische industrie een hoofdrol speelden in deze crisis. Zij ontwierpen een strategie om regeringen aan te zetten om absurde maatregelen te nemen (die overigens totaal niet hielpen) op grond van een bewust verspreide angst, waardoor iedereen bereid was om zich te laten vaccineren teneinde aan deze maatregelen te ontkomen.

Ook werd op deze manier een onjuiste berichtgeving verspreid over de veiligheid van de gebruikte experimentele gen-veranderende vaccins, die zich nog in een onderzoeksfase bevinden (onderzoek loopt tot volgend jaar 2023). Inmiddels wordt steeds meer bekend dat er honderdduizenden doden door dit vaccin zijn veroorzaakt en vele tientallen miljoenen zieken met blijvende invaliditeit, maar in opdracht van de industrie wordt daar nog steeds door regeringen en nieuwsmedia volkomen over gezwegen. Dat is natuurlijk niet eeuwig vol te houden, dus moet er binnenkort haast wel een grote vloedgolf van informatie komen over alle vaccinatieschade die is ontstaan.

Daarnaast is het natuurlijk ook van de gekke, dat er nogal wat mensen zijn die geld verdienen aan onze ziekte(s). Want niet alleen de farmaceutische industrie, die zo slim was om via hun ‘vaccins’ ook alle gezonde mensen van medicijnen te voorzien (voor het geval dat ….) maar ook ziekenhuizen willen winstmaken ten koste van onze gezondheid (en beknibbelen dus op de verpleegsterssalarissen en dure IC-bedden om zo te bezuinigen en meer winst te kunnen maken. Ook verzekeringen willen winstmaken, wat ten koste gaat van onze gezondheid (of van ons gemak om niet honderden kilometers af te hoeven leggen naar het dichtstbij-zijnde nog functionerende ziekenhuis). Kortom al dit winstmaken moet uit de zorg verdwijnen: ziekenhuizen als coöperaties, verzekeringen zoals De Onderlinghe, de gezondheidszorg moet helemaal vrij worden van geld, vrij toegankelijk, geheel op andere wijze vergoed, zonder winstoogmerk.

De farmaceutische industrie noch de regeringen mogen zich bemoeien met de gezondheid van de mens, zijn geneeswijze die hij zelf kiest. Dat is driegeleding: vrijheid in het geestesleven, dus ook in de gezondheidszorg. Géén noodwetten of QR-codedwang op straffe van uitsluiting van het sociaal-culturele leven, reizen etc. maar de in de wet vastgelegde garanties dat de mens soeverein is en vrij moet zijn om te beslissen wat voor zijn gezondheid het beste is. Dus in de wetgeving moeten de Rechten van de Mens het uitgangspunt zijn en blijven en mogen geen voorschriften of formuleringen staan die de werking van die artikelen ontkrachten of ergens een voorbehoud over maken: De rechten van de mens zijn een onvervreemdbaar recht, er mag geen mitsen of maren bij, ze gelden altijd en overal.

We zijn op deze wijze in situaties terechtgekomen die uiterst onwenselijk zijn en waren, en die geleid hebben tot veel spanningen, tot sociale en financiële noden. Maar als we de lessen van het verleden leren en uit het heden gevolgtrekkingen maken voor de toekomst dan heeft deze ellende toch nog zin gehad. En laten we vooral ook de les niet vergeten die de media ons leren.

 

Mediaplichtigheid aan leugen en bedrog

Dit was de ondertitel van een boekje dat Cees Hamelink schreef met als hoofdtitel: Regeert de leugen? (2004). Daarin laat hij zien dat de kranten en de televisie voortdurend leugens verspreiden. Het is waar: in de grote kranten, tijdschriften, televisie en radio, de ‘mainstreammedia’ wordt heel vaak niet de waarheid gezegd. In die zin brengen ze eigenlijk fake-nieuws. Voor de èchte waarheid moet je vaak bij internetkranten of – sites zijn. Maar de overheid wil dat aan banden leggen: er zijn teveel mensen die dat echte nieuws volgen en daardoor zien en weten ze hoe wij bedrogen worden en zij dragen dat ook uit. Deze websites worden geframed en bestempeld als fake-news.

In een ambtelijke nota van november 2019 (vlak voor de Coronacrisis), bestempelde Minister Ollongren van (toen) Binnenlandse Zaken dit nieuws, dat afwijkt van de heersende mening en/of het regeringsstand-punt, zelfs tot ‘junknews’: het is even slecht voor je als junkfood. In de nota noemde ze zo’n 200 namen van websites die zij daaronder vindt vallen met een korte aanduiding erbij: complottheory, hyperpartisan, clickbait. Let wel: geen enkele onderbouwing voor deze aanduidingen, geen enkele beschrijving over het waarom en hoezo, alleen een stempeltje, een etiket. Het zijn allemaal toevallig websites die ik vaak lees… In de begeleidende brief wordt gezegd, dat ze binnenkort (voorjaar 2020) met de nodige maatregelen tegen deze sites zal komen. Maar toen kwam de Coronacrisis en was het voor de overheid wat gemakkelijker om alle berichtgeving te stroomlijnen

Ook de media vallen onder het geestesleven ook hier weer het duidelijke bewijs, dat ook hierop de bemoeienis en inmenging van de overheid groot en ongewenst is. Bovendien zijn alle kranten in Nederland in handen van twee grote Belgische families, worden ze allemaal gestroomlijnd en zijn ze erg afhankelijk geworden van abonnees, kijkcijfers, verkoopbaarheid, kortgezegd de commercie.

Wat de inhoud betreft nemen ze bijna allemaal klakkeloos de berichten over van het Amerikaanse nieuwsagentschap Reuters, die hele artikelen aanlevert compleet met foto’s. Vandaar dat je tegenwoordig precies dezelfde artikelen, met precies dezelfde foto’s in alle kranten ziet, dat er maar een paar onderwerpen zijn waarover geschreven wordt en dat de rest van de krant bestaat uit boekbesprekingen, libelle-achtige columns en onzinverhaaltjes. Dat is dus geen vrijheid van drukpers of vrijheid van meningsuiting, dat is commercie en stroomlijning vanuit de overheid. Gelukkig komen er steeds meer alternatieve media: Blckbx, Café Weltschmerz, de andere krant, Gezond Verstand etc. die wel vrij zijn om te publiceren wat ze willen.

Dus: vrijheid in het geestesleven, en dat wil zeggen: geen invloed van de farmaceutische industrie op de artsenopleiding of de geneesmiddelen-afname, vrij cultureel leven met subsidies voor iedereen ongeacht de prestatie of de contacten of de populariteit of de commercie, geen winstmaken, commercie of overheidsbemoeienis in de media: er moet een andere manier van denken komen, er is daarvoor nog een lange weg te gaan.

Vele jaren lang heeft men in kleine groepjes gewerkt aan de ideeën van de sociale driegeleding, om te proberen ze te begrijpen, om te kijken dat ze enigszins hier en daar konden worden toegepast. Er lijkt nu een revival daarvan te gaan plaatsvinden, steeds meer mensen zijn op steeds meer plaatsen bezig om te proberen steeds meer stukjes hiervan te realiseren. Dat is heel verheugend, want het is ook heel nodig. De wereldsituatie was ook nog nooit zo bedreigend voor de ontwikkeling van de vrije individuele mens als nu en als in de nabije toekomst.

 

De drieledigheid van de mens

In deze drie gebieden van het bestaan heersen tegenkrachten. Eén van de belangrijkste activiteiten van Rudolf Steiner in de periode 1914-1917/18 is het werken aan de bouw van het (eerste) Goetheanum in Dornach, een gebouw als een tempel, waarin dans (euritmie), toneel (mysteriedrama’s), conferenties, cursussen en lezingen konden worden gehouden. Het dubbelkoepelmotief drukte uit hoe de kleine mens verbonden is met de grote spirituele werkelijkheid. In deze zaal zou het houten beeld van de mensheidsrepresentant centraal staan.

Veel van de voordrachten die Rudolf Steiner in deze periode 1914-1917/18 bracht gingen over de drieledigheid van de mens en over het Christuswezen. Het mensbeeld zuiver krijgen, volledig maken, voltooien was één van de hoofdthema’s die Rudolf Steiner koos als krachtenveld tegenover alle tegenkrachten die in deze oorlogstijd de mens in zijn spirituele streven trachtten te hinderen. De mens is een drieledig wezen dat met zijn lichaam verbonden is met de aarde, in zijn ziel verbonden is met de andere mensen en in zijn geest met de spirituele wezens en de spirituele werkelijkheid. De lichamelijkheid kun je ook nog drieledig zien: hoofd (met zenuwzintuigstelsel: zintuigen naar buiten gericht, zenuwen naar binnen gericht), borst (met ademhaling = verbinding met buiten en bloedsomloopstelsel = geheel naar binnen gericht), en buik/ledematen met stofwisselings-= binnen / ledematen-stelsel = buiten). Met deze drie lichamelijke gebieden zijn drie zieleprocessen van denken (hoofd), voelen (hart) en willen (handen) verbonden.

Deze drieledigheid van het mensenwezen die in het concilie van Constantinopel in 869 tot een tweeheid werd gemaakt (een lichaam en een ziel met enkele geestelijke eigenschappen), werd in het materialisme van onze tijd tot een ééndimensionale mens gemaakt (“de geest bestaat alleen dankzij 100.000 hersencellen en de ziel is een illusie”), gedachten zijn “uitscheidingsproducten van de hersenen”. Dankzij het werk van Rudolf Steiner tijdens de Eerste Wereldoorlog is de mens weer hersteld in zijn drieledigheid, in zijn oorspronkelijke vorm.

 

Drieledige tegenkrachtwerking

Dat mens en wereld een drievoudige signatuur hebben en dat daardoor de oerbeelden weer worden hersteld en weer werkzaam worden in de wereld is het grootste werk dat Rudolf Steiner in deze periode 1914-1918 realiseerde als tegenwicht tegenover alle krachten die mens en wereld in die tijd bedreigden. En aangezien we in deze tijd – ruim honderd jaar later – in een soortgelijke bedreigende toestand leven is ook dit onderwerp uiterst actueel. Die tegenkrachten heeft hij ook in beeld gebracht. Ook in die machten van het kwaad is een drieheid te ontdekken.

Bijna dagelijks werkte Rudolf Steiner aan een houten beeld dat hij zelf, met de hulp van de Engelse beeldhouwster Edith Maryon met hamer en beitel zelf hakte in hout. Dat is het beeld van de mensheidsrepresentant tussen twee krachtenvelden boven en beneden hem. Dat is ook een drieheid: Lucifer (een teveel aan licht – boven), Ahriman (teveel duisterniskrachten – beneden) en er tussenin het Christuswezen die beide krachten in evenwicht houdt. Dit is het beeld van Pasen. Precies aan de andere kant van het jaar staat het beeld van de herfstevening: Michaël met de weegschaal, die de draak (en de slang) bestrijdt. Ook hier een evenwichtssituatie, ook hier een strijd met het kwaad. Steeds een derde element met twee tegengestelde kwade krachten, beeld ook van de mercuriusstaf, waarom zich oorspronkelijk twee slangen winden: één witte slang en één zwarte slang.

Eén kracht probeert de mens omhoog te trekken, op te laten stijgen in een lichte illusiewereld, los van de harde nare duistere aardse werkelijkheid en los ook van de verantwoordelijkheid voor de aarde en van elkaar. Niet denken maar voelen, geen tegenstellingen, maar éénheid. Bij Lucifer hoort het getal 1 en ook het egoïsme en de onverbondenheid, het genieten van de lichtkracht en de schoonheid, die het duister niet onder ogen wil zien, niet waar wil hebben. Het is de kracht van de aarde-vlucht.

Daarnaast is er de kracht van de aarde-zucht, van te veel vastzitten aan de aardse werkelijkheid, aan de materie, dus het materialisme. Het is de kracht van het geld, van de macht, van de stofwereld, van de overheer- sing, van de strijd, van het debat. Waar Lucifer altijd de éénheid zoekt (er is geen strijd en geen onenigheid) zo zoekt deze andere kracht, die Ahriman wordt genoemd, altijd de tweeheid op, de tegenstelling en de strijd. Hij probeert ook alle spiritualiteit, spirituele inzichten en geestvermogens te verhinderen, te bestrijden en uit de cultuur te verwijderen.

In het conflict met de Oekraïne kun je in de propaganda en het eenzijdige ongenuanceerde beeld van Zelensky en zijn heldenrol in het kleine democratische onschuldige Oekraïne dat door de boze duivel Poetin, die de hele wereld wil veroveren, wordt aangevallen en zinloos vernietigd, trekken van het beeld van Lucifer ontdekken. En in de vernietigingsmachine en de wapenleveranties en in de economische sancties en dwangmaatregelen vanuit het Westen, zonder enige wil om het wezenlijke van de wensen van de ander te begrijpen, laat staan om daar serieus op in te gaan, is zeker veel van Ahriman te ontdekken.

 

Ahriman’s incarnatie

Als je nadenkt over een incarnatie van Ahriman, die Rudolf Steiner heeft voorspeld aan het begin van het derde millennium, dat is dus nu, vanaf het jaar 2000, dan is het belangrijk te bedenken dat Ahriman een gevallen aartsengel-wezen is (zoals Lucifer een gevallen engel is). Omdat aartsengelen altijd incarneren in groepen, zou je dus ook kunnen denken dat Ahriman incarneert in een groep van mensen. In eerdere publicaties heb ik al eens gesuggereerd, dat je dan zou kunnen denken aan een groep die “de broederschap des doods” wordt genoemd en het embleem draagt van de dood, van gevaar, van piraterij en van vergif: een schedel met twee gekruiste botten. Dat is het geheime genootschap van “Skull and Bones”. Veel mensen die macht hadden en hebben in Amerika waren en zijn lid van deze organisatie, waaronder George Bush sr. en George Bush jr., John Kerry en vele anderen (zie de vele literatuur daarover).

Onlangs kwam ik nog iets anders toevallig tegen. Rudolf Steiner noemt in een voordracht over de incarnatie van Ahriman de naam John William Smith om aan te tonen dat Ahriman bij zijn incarnatie een gewone naam zal hebben zoals bij ons Jansen of de Vries. Nu kwam ik via internet twee mensen tegen die Smith heten en opvallende Ahrimanische trekjes ver–tonen. Ik zeg dus uitdrukkelijk niet dat dit mogelijk de incarnatie betreft van Ahriman, maar het dient alleen als voorbeeld en als aanzetom er ver-der over na te denken hoe zo’n incarnatie er mogelijk uit zou kunnen zien.

De ene is iemand die ook Smith heet, niet John William maar Gregory Smith (zie apocalypse.blogspot.com – zomer 2011). Geboren in 1989, leerde met 2 ½ maand spreken, kende één jaar oud alle letters van het alfabet, met 14 maanden loste hij wiskundige vragen op, schreef gedichten toen hij 5 was, behaalde op zijn 10e jaar zijn middelbare schooldiploma en ging toen biochemie, luchtvaarttechniek en politieke wetenschappen studeren aan de Universiteit. Hij wilde op zijn 33e jaar drie doctoraalstudies hebben afgerond en dan klaar zijn voor zijn missie om de mensen te helpen als filantroop en ook door dan te proberen president te worden van Amerika. Dit jaar wordt hij 33 jaar….

Het verhaal deed mij denken aan dat Hollandse jongetje Laurent Simons, dat ook zijn middelbare school haalde op zijn achtste en zijn masters heeft afgerond op zijn 10e , die ook biochemie studeert en het liefst wil onderzoeken hoe je de mens allerlei kunstmatige organen kunt geven, waar dat nodig is. Het Ik van de mens wordt geboren op zijn 21e. Wie stuurt het Ik van deze hele jonge mensen in de richting die zij noemen??

Maar ik kwam nog een Smith tegen en wel James (of Jim) Smith. Op de foto ziet hij er uit als een hele beminnelijke gezellige gewone man. Maar als je het lijstje met alle functies ziet, die hij heeft, dan stemt dat toch tot nadenken. Hij is tegelijkertijd: CEO van Reuters, CEO van Pfizer, bestuurslid van het World Economic Forum, bestuurslid van de Atlantic Council…. Dus, afkomstig uit de journalistieke wereld werkte hij zich op tot topman van Reuters. Reuters is het grote Amerikaanse persbureau die aan alle kranten alle berichten levert, inclusief fotomateriaal, zodat je in alle kranten nu precies dezelfde berichten leest. Het persbureau heeft een enorme macht ontwikkeld omtrent de stroomlijning van de berichtgeving in de wereld. Dat zal wat betreft het Oekraïneconflict niet anders zijn. Als je Reuters en Pfizer in één hand hebt, dan wordt alle berichtgeving over de Coronacrisis ook geheel gestroomlijnd door de ideeën van de farma-ceutische industrie. De beide andere functies duiden daarnaast nog op een enorme machtsconcentratie met betrekking tot de wereldleiding. Dus minstens iemand met heel veel macht om in de gaten te blijven houden…!

 

Het kwaad in zijn drieledigheid

In het beeld van de mensheidsrepresentant worden de beide krachten Lucifer en Ahriman twee keer afgebeeld. Daardoor is het beeld niet statisch maar dynamisch, het is een verhaal, het is een handeling, een weg die wordt afgelegd. Aanvankelijk (links) zijn de beide krachten onderling verbonden werkzaam en versterken zij elkaar. Aan de rechterkant grijpt de mens, de mensheidsrepresentant, het Christus-wezen in in de werking van het kwaad en wijst hij heb beiden hun plaats: Lucifer mag werken in het helpen van de mens in het spirituele, Ahriman mag de mens helpen in het aardse rijk van de materie, maar niet samen en niet de ander ontkennend. De mens met bewustzijn ziet deze beide krachten, kent ze en houdt ze beiden in evenwicht: een beetje Lucifer in de geest, in de cultuur, in de emotie, een beetje Ahriman in het denken, in de wetenschap en in de economie, maar beiden ondergeschikt aan onze geesteswil. Alles op zijn plaats, het juiste evenwicht, van niets teveel (en van niets te weinig….)

Dat is een prachtige drieheid: de mens met inzicht die de beide uitersten beheerst vanuit het midden, naast de één (Lucifer) en de twee (Ahriman) is hier de drie werkzaam, het getal van Christus en van Michaël, die de beide uitersten beheerst, de gulden middenweg. Maar nu noemt Rudolf Steiner vooral in de laatste jaren van zijn leven nog een derde kwade kracht. Dat zijn gevallen wezens van de persoonlijkheid, gevallen tijdgeesten die hij de Azura’s noemt. Zij zijn een eigentijds kwaad, dat nu steeds meer gaat werken: zij vallen het ik aan van de mens en maken daar delen uit los, zij brokkelen het Ik af. Mensen zonder Ik is de titel van een onlangs verschenen boek van Erdmuth Grosse.

Wat niet beschreven wordt in dat boek is dat mensen ook tijdelijk hun Ik kunnen verliezen, zoals dat gebeurt o.i.v. drugs, traumatische gebeurtenissen of ook door het gebruik van sommige medicijnen zoals psychofarmaca. Alle jongeren die op scholen in Amerika medescholieren of docenten neerschoten deden dat o.i.v. psychofarmaca. Iemand had dat uitgezocht en berichtte dat het vooral ging om een viertal psychisch veranderende middelen, die voorgeschreven worden bij een lichte depressie. Op de bijsluiter staat ook dat ze kunnen leiden tot agressie of zelfagressie. Mensen beschreven dat ze helemaal niet wisten wat ze deden. Een vrouw die o.i.v. zo’n middel haar beide kinderen had gedood, kreeg van de rechter een lichte straf, omdat ze zelf slachtoffer is. De rechter zei: “Hier hadden de makers van dat middel terecht moeten staan!”

Doden met een glimlach, niet bewust zijn van de pijn die je anderen aandoet, even van je ik en onderscheidingsvermogen beroofd zijn, het komt steeds vaker voor. De Deense dader van een aanslag op 3 juli j.l. in een supermarkt in Kopenhagen had van te voren schietfilmpjes op internet gezet onder de titel: “I don’t care’ (het kan me niet schelen). Deze Azura’s zijn het niets, het nihilisme, de onverschilligheid, juist ook bij jonge mensen. Maar ook in de cultuur heerst de onlogica, het moeten doen van dingen die absurd zijn (zoals de Coronamaatregelen), terwijl iedereen wel weet dat ze niet werken, dat ze alleen maar worden gedaan om geen boete te krijgen etc. Nu is het interessant dat Rudolf Steiner deze Azura’s een keer heeft genoemd in een voordracht op 15 december 1919 (laatste voordracht van Die Sendung Michaels (GA. 194). Het was een extra voordracht die alleen gegeven werd omdat de trein die dag niet reed. Hij beschrijft daarin de ontwikkeling van de cultuur door de eeuwen heen. Hij beschrijft het uit het Oosten stammende geestesleven, waarin de leugen werkt en zegt: “Er is door de geciviliseerde mensheid gedurende de hele wereldgeschiedenis nog nooit zoveel gelogen als in de laatste vijf, zes jaar. In het openbare leven werd bijna nooit de waarheid gezegd, bijna geen woord dat door de wereld ging was waar”. Die eerste stroom (uit het Oosten in het geestesleven) mondt dus uit in de leugen, de middelste stroom (het rechtsleven) mondt uit in de zelfzucht. En dan vervolgt hij: “En als een economisch leven, zoals het Engels-Amerikaanse, dat zich tot een wereldheerschappij wil opwerken, zich niet laat doordringen met een zelfstandig geestesleven en een zelfstandig staatsleven, dan mondt het uit in de derde afgrond van het mensenleven. De eerste afgrond is de leugen, de ontaarding van de mens door Ahriman. De tweede is de zelfzucht, de ontaarding der mensheid door Lucifer. De derde is op fysiek gebied ziekte en dood, en in de gebieden van de cultuur: ziekte en dood van de cultuur.”

Dat is heel verrassend, want die karakterisering van de Azura’s is nergens anders op die manier omschreven. Interessant is dat dit precies was wat er de afgelopen twee jaar gebeurde: ziekte en dood (= Corona) en ziekte en dood van de cultuur (= de genomen maatregelen door de overheid). Zo werken deze tegenkrachten ook bewustmakend: als al je vrijheden je worden afgenomen, dan besef je weer wat vrijheid is en probeer je dat juist te realiseren. Als er ergens een oorlogssituatie is, besef je weer wat vrede is. En vrede ontstaat alleen als je echt luistert naar wat de ander wil en daar serieus op ingaat. Bij de Camp David onderhandelingen destijds werd geoefend om in de huid van de ander te kruipen en diep te voelen en beleven wat de ander echt nodig heeft als resultaat van de onderhandelin-gen. Als je wordt geïsoleerd van andere mensen besef je juist weer wat contacten inhouden en betekenen en ga je een groep vormen om andere mensen te ontmoeten en met hen over de situatie te praten. Wij doen dat in alertgroepen die eens per maand de situatie in de wereld bespreken en samen kijken wat er aan te doen is, hoe je het best kunt handelen, hoe je het kwaad kunt bestrijden en het goede kunt doen. Daarnaast zijn er heel veel plaatselijke groepen gekomen die niet alleen samen praten, maar ook elkaar helpen en steunen en bijstaan. Er zijn zelfs groepen die er naar toewerken om zo ook een nieuwe vorm van verzekeren willen realiseren (Eén daarvan heet Artabana)

 

Drievoudige overwinning op het kwaad

We noemden al het drievoudige kwaad: Lucifer: alles is één, ikke, ikke, ikke en de rest kan stikken, Ahriman is de twee, de strijd, de macht, de tegenstand, de Azura’s zijn de nul, het grote niets, vaalheid, grijsheid, dood. Zij kunnen worden opgeheven door de drie. Dat is het getal van de godheid, van de triniteit, dat is de kracht van Christus en van Michaël: tussen polariteiten een midden scheppen, zingeving in plaats van zinloosheid, een evenwicht scheppen tussen al die krachten die je willen verscheuren, uiteen willen trekken. Er is een mooie Christusspreuk die die drieledigheid aanspreekt, waarmee je je vervullen kan in de strijd tegen de krachten van de duisternis.

Want dat is onze opgave in Europa: het midden te vormen tussen oost en west, tussen Rusland en Amerika en daartoe de bewustzijnsziel te ontwikkelen. De bewustzijnsziel kan de toegang vormen tot het geestzelf, tot het geestgebied als we onze eigen astraliteit en de wereld-astraliteit doorzien en omvormen. Als we met ons bewustzijn alles omvormen en louteren kan er een nieuwe cultuur ontstaan. De geestzelfcultuur van het nieuwe tijdperk: de Age of Aquarius, het zesde na-atlantische tijdperk, beginnend in het jaar 3573 zal een tijdperk inluiden van broederliefde, van filadelfia. Althans als het ons lukt om via de geest-inzichten te ontwikkelen wat er daarvoor nodig is. En dat wordt hard werken! En het centrum van de wereldontwikkeling zal in dat geestzelftijdperk worden: Rusland !!

 

666

Er is nog één stap te gaan, de belangrijkste. Want er is één tegenkracht nog niet genoemd, de krachtigste. Het is het beest uit de Apocalypse, die aangeduid wordt met het getal 666. In het jaar 666 ontplooide hij zijn eerste werkzaamheid in de cultuur, in de school van Gondishapur in Perzië, waar hij trachtte de wetenschap en de mens los te maken van zijn verbinding met het goddelijke en aan de aarde te binden. In deze tijd is zijn werkzaamheid weer uiterst krachtig, wat heel goed wordt beschreven door Paul Emberson in zijn boek Van Gondishapur tot Silicon Valley. Het is de kracht van Sorath. Zijn merkteken en signatuur staat als streepjescode op alle producten die we kopen en verkopen, zijn naam verschijnt als www (=23-23-23 oftewel 666) op al onze beeldschermen.

Interessant is dat Rudolf Steiner een teken geeft ter aanduiding van het Sorat-wezen. Het is bijzonder dat dat als twee druppels lijkt op het teken van het atheïsme (wat je kennelijk aan een ketting om je hals kunt dragen) en op de wolfsangel die weer het teken is van de svobodapartij in de Oekraïne en die weer verdacht veel lijkt op een hakenkruis.

Dit wezen is afkomstig uit de hiërarchie van de Exusiai, de geesten van de vorm, waartoe ook de Elohim en dus ook de Christus behoren. In die zin is hij gelijkwaardig aan de Christus en is hij werkzaam als antichrist. Omdat hij niet behoort bij onze aarde-ontwikkeling is hij heel moeilijk te bestrij–den. Rudolf Steiner heeft over deze kracht vooral gesproken in de voor-drachten over de Apocalypse in 1908 en in de cursus over de Apocalyps voor de priesters van de Christengemeenschap in september 1924, de laatste cyclus van voordrachten die hij tijdens zijn leven gaf, in die zin ook op te vatten als een belangrijk deel van zijn geestelijk testament.

Eén van de dingen die we als mens zouden moeten realiseren is de spiritualisering van de aarde. Na het bovengenoemde omvormen van de astraliteit tot het geestzelf waar we nu mee bezig ouden moeten gaan, komt als tweede werkterrein de etherische wereld van elementenwezens, natuurrijken en levensprocessen aan de orde. Dat zullen we ooit eens om kunnen vormen tot een levensgeest. Het is mogelijk daar in deze tijd al wat voorwerk voor te doen in de vorm van gezondmaking van je lijf, omgang met de plantenwereld die je voedt en geneesmiddelen geeft en genezing van de natuur (en het klimaat).

Als derde en laatste element komt daarna dan nog de omvorming van alle aardestoffen. In de apocalypse-voordrachten voor de priesters wordt dat element genoemd: de transsubstantiatie, de omvorming van alle aardestoffen tot geestsubstanties. Dat kan al worden voorbereid door een levende interesse te ontwikkelen voor de aardesubstanties en de materiële dingwereld, maar dan voor het wezen ervan. Ook dat wordt beschreven in het hierboven genoemde boek van Paul Emberson, Van Gondishapur tot Silicon Valley, hoe kunnen we de machinewereld, de electronische apparaten doortrekken met Christuskrachten. Want dit zal nodig zijn in een tijd waar we steeds meet gekoppeld gaan worden als robotten aan apparaten.

Dat dat gewild wordt is duidelijk. Veel van de geschriften van Klaus Schwab van het World Economic Forum beschrijven dit al als de vierde Industriële Revolutie en als de grote reset. Mensen als Harari de grote theoreticus van het W.E.F. beschrijven dat al als het einde van de menselijke vrijheid en zelfstandigheid. Dat die koppeling niet ver weg meer is bewijst de i-phone. Omdat we die altijd bij ons hebben en in toenemende mate gebruiken voor raadpleging, maar ook voor betalen, de weersverwachting, contactlegging en duizenden andere dingen, en als we volkomen in paniek raken als we even niet weten waar hij is, maakt dat we op die manier al gekoppeld zijn en worden aan de digitale machten. We zitten al gevangen in een internet, de spin van het World Wide Web heeft ons al ingesponnen en wacht er al op ons leeg te zuigen.

Het grote gevaar van de nabije toekomst is het transhumanisme en het volkomen slaaf worden van apparaten en van de mechanische wereld. Wij worden langzamerhand voorbereid voor die ultieme laatste stap: de great reset. Eerst werden al onze vrijheden afgenomen bij de Coronamaat-regelen, we moesten afstand nemen van elkaar, loskomen van ons werk, van onze cultuur en onszelf opsluiten in ons eigen huis. En iedereen deed dat braaf, dat had ik nooit verwacht! Daarna moest iedereen ingeënt worden met een experimenteel, niet uitontwikkeld vaccin en tot mijn grote verbazing deed 80 % van de mensen daaraan mee, terwijl de kans dat ze iets ergs kregen door dat Covidvirus miniem was, een kans van bijna nul en de kans dat ze iets krijgen door het vaccin enorm veel groter is…!

Daarna kregen we de oorlog in de Oekraïne, die uitgegroeid is tot een enorm probleem. Niet door de Russen, maar door de Amerikanen met hun economische boycot van Rusland. Dat leidt tot een enorm brandstofpro-bleem, in het verlengde daarvan tot een hele hoge hyperinflatie, tot een grote hongersnood wereldwijd (al begonnen door alle waanzinnige Coronamaatregelen in alle landen van de wereld, ook in de derde wereldlanden).

 

Op weg naar een nieuw gouden tijdperk

Dat we leven in een tijdperk van verdwazing en volkomen wanbeleid toont ook de boerenopstand aan die er nu is. Bedrijven afpakken van boeren om er “natuur” van te maken is volkomen dwaas, zeker als de betreffende boeren dat niet willen…. Een totaal ander beleid (omvorming van de agrarische sector tot biologisch-dynamische bedrijven die geen stikstof produceren, je hebt immers boeren en boeren) zou veel meer zoden aan de dijk zetten en veel breder gesteund worden. Het is duidelijk dat er een nieuwe maatschappij moet worden opgebouwd.

Dat is de grote les die de wereldproblemen ons leren: kunnen we aan het werk gaan met de driegeleding? Wereldwijd door een vrij en neutraal middengebied (Europa) te creëren tussen oost en west, En in elk land: vrijheid van meningsuiting ontwikkelen en mogelijk maken, vrijheid van drukpers garanderen, vrijheid in de zorg, in het onderwijs, in onderzoek, in de cultuur, dus: vrijheid in het geestesleven. Kunnen we nieuwe vormen ontwikkelen van vertegenwoordiging, van bestuur en beleid, die weer een echte vertegenwoordiging zijn van en samenspraak zijn met de bevolking inclusief referenda en een èchte directe democratie dat wil dus zeggen gelijkheid in het rechtsleven. En kunnen we in de economie weer samen delen, elkaar helpen, met elkaar samenwerken en daarmee broederschap in het economisch leven gaan ontwikkelen?

Het is mooi dat de wereldproblemen ons met onze neus op de feiten drukken, want dan gaan we het misschien na meer dan honderd jaar eindelijk eens doen! En dan komen we wellicht in een nieuw gouden tijdperk te leven met elkaar. Als dat zou kunnen….!

Er is nog veel te doen.
Blijmoedig en hoopvol kunnen we die weg inslaan en ons spiritueel en vanuit de geest ook materieel in die richting verder ontwikkelen. Dat is waar de wereld op wacht.