alertcolumn 33: Anti-Europa

“Anti-Europa grote winnaar van de Europese verkiezingen”, kopte de Volkskrant in haar editie van maandag 26 mei 2014.

“Anti-Europa grote winnaar van de Europese verkiezingen”, kopte de Volkskrant in haar editie van maandag 26 mei 2014. En publiceerde daar de volgende foto bij:

Triomfantelijk in het midden Marine LePen, omringd door haar ultra-rechtse kompanen uit Oostenrijk, Duitsland, Engeland en Denemarken. Geert Wilders was wijselijk weggelaten, want de man had als enige van het rijtje veel stemmen en een zetel verloren, in plaats van te winnen.

Maar waar stemden we (dat wil zeggen het kwart van de kiesgerechtigden die de moeite namen om naar de stembus te komen) eigenlijk voor?? We stemden voor een europarlement, bestaande uit 766 europarlementariërs. Nederland heeft daarvan maar recht op 26 zetels, wat 3,4 % uitmaakt van het geheel. Dus als land zijn we een kleine splinterpartij. Bovendien heeft zo’n Europarlement eigenlijk totaal geen bevoegdheden, laat staan zeggingskracht, dus eigenlijk is het allemaal een wassen neus. We hebben dat natuurlijk al gemerkt toen we in Nederland en Frankrijk de destijds opgestelde grondwet afwezen, maar dat die onder een andere naam (Verdrag van Lissabon) via slinkse wegen toch van kracht geworden is. Dus democratie: hó maar…! Tirannie is een betere benaming…

Nu hebben de partijen uit verschillende landen zich aaneengesloten in grotere fracties: europese christendemocraten, progressieven, liberalen, groenen etc. Op die manier krijg je toch nog een soort grotere partijen: EVP (=christelijke partijen) 211 zetels (verlies van 60 zetels…), socialisten 193 (verlies van 2), liberalen 74 (verlies van 9), de groenen 58 (ongeveer gelijkgebleven), verenigd links 47 (winst van 12). Maar eigenlijk is die indeling een beetje vreemd, want D’66 zit met de VVD in één partij, Berlusconi zit met het CDA in één partij en de meeste partijen stemmen in Brussel totaal anders dan ze in Nederland zouden doen…. Dus het lijkt eigenlijk nergens op, het is eigenlijk één grote puinhoop.

En dan was er dus die enorme winst van de ‘eurosceptische’ partijen die nu ineens – ongeveer vanuit het niets – op 129 zetels zijn gekomen en dus de derde partij van Europa zijn geworden… Nu is het met die grote puinhoop in Europa (overdreven en onterechte regelgeving, zelfverrijking, vriendjespolitiek, koehandel etc.) niet zo moeilijk om in te spelen op eurosceptische sentimenten. De ellende is echter dat er weinig of geen linkse oppositiepartijen dit soort duidelijke standpunten (uit de EU, weg met de euro) laten horen, zodat heel veel kritische tegenstanders van Europa nu noodgedwongen uitwijken naar ultrarechts.

Het geloof in de positieve kanten van de EU is de laatste jaren schrikbarend hard gedaald: vond in 2006 nog tweederde van de Nederlandse bevolking dat het EU-lidmaatschap Nederland voordeel opleverde, momenteel vindt 68% van de Nederlanders dat de Europese macht moet worden verminderd (47%) of dat Nederland uit de EU moet stappen (21%).

Dat heeft natuurlijk ook alles te maken met de economische crisis, die maakt dat de sterkere landen (Duitsland en zo) opgezadeld worden met de problemen van de armere landen (Griekenland en zo), hoewel je tegelijkertijd ook ziet dat Duitsland ook weer profiteert van de schuldenproblemen van Griekenland. Ook binnen de verschillende EU-landen worden de armen steeds armer en de rijken steeds rijker.

Dit wordt nog versterkt en ondersteund door de ECB die olie op het vuur gooit door honderden miljarden goedkope leningen naar de banken toe te laten stromen, die daar natuurlijk geen menslievendheid mee gaan bedrijven, in plaats van landen die het moeilijk hebben daarmee te ondersteunen. Onlangs lag de ECB weer zwaar onder vuur door de economen, die al dat gegoochel met negatieve depositorentes en minimale rentetarieven zien als het aanjagen van inflatie en het opblazen van de aandelenmarkt (zie bijvoorbeeld het artikel: ECB creëert gevaarlijke aandelenbubbel).

Maar om dan om die reden maar je stem te geven aan ultra-rechts is natuurlijk toch het paard achter de wagen spannen… Want wat kunnen we in godsnaam verwachten van een keiharde Marine LePen, die al droomt van het pluche van het Elysee en haar overspannen vader die de joden van nu nog een extra oventje gunt…, zie dit bericht van 10-6-2014:

Marine Le Pen heeft haar vader Jean-Marie een tik op de vingers gegeven. De oprichter en erevoorzitter van het extreem rechtse Front National mag van zijn opvolgster geen videoblogs meer op de website van de partij zetten. Een woordvoerder van de partij noemde daarvoor dinsdag “juridische redenen”.
Jean-Marie Le Pen (85) had vrijdag met racistische uitspraken wederom een golf van kritiek geoogst. De erevoorzitter zei in een filmpje dat de oven wordt aangezet voor mensen die zich kritisch uitlaten over de overwinning van de partij bij de Europese verkiezingen. Jean-Marie Le Pen is “emotioneel erg gekwetst” door de boycotmaatregel, zo zei hij tegen de nieuwssite lepoint.fr. De extreem rechtse veteraan zegt geen contact meer te hebben met zijn dochter. Die probeert al langer vergeefs haar vader van antisemitische uitspraken te onthouden. Ook in Nederland is verontwaardigd gereageerd op de omstreden uitspraak. Zo veroordeelde Geert Wilders, die samenwerkt met Marine LePen, de verwijzing naar de Holocaust. De PVV-voorman noemde de uitspraken “walgelijk”. De PVV behoort in het nieuwe Europese parlement tot dezelfde politieke familie als de herkozen Jean-Marie Le Pen.

Kortom er wordt door de kersverse ultra-rechtse europarlementariërs alweer volop met modder naar elkaar gegooid. Maar ûs Geert mag binnenkort op een stoeltje naast Jean le Pen plaatsnemen, immers hij wil een dubbelmandaat (en dus twee beloningen). Nu mag dat niet vanwege de Brusselse spelregels, maar als je die regel overtreedt (en dat doet Wilders dus), duurt het wel anderhalf jaar voordat ze je er juridisch uitgeknikkerd hebben en ondertussen ben je wel gerechtigd alles mee te doen en geld te innen….. Toch wel supersluw van onze witte vos….

Naast deze beide kwakende kikkers zijn er ook geestverwanten in oostenrijk, engeland en denemarken opgestaan, die vertellen hoe buitenlanders, vooral islamieten en oost-europeanen de oorzaak zijn van alle ellende in de wereld en hoe er dus minder en minder van zouden moeten zijn (tot en met de gas-oven van Le Pen toe).

Als we nog even kijken naar de kern van het Europese probleem, dan is het goed een aantal zaken duidelijk te stellen:

  1. Europa heeft zijn welvaart en rijkdom te danken aan de roof van grondstoffen uit derde wereldlanden vanaf de tijd van de ontdekkingstochten en de Spaanse veroveraars tot nu toe. Die rijkdom willen we nu nog steeds uitsluitend voor onszelf hebben en houden en niet delen met de rest van de wereld.
  2. De Europese eenwording is ontstaan uit de impuls om een wereldregering te organiseren onder Anglo-Amerikaanse leiding, zoals Churchill dat zo subtiel wist uit te drukken in 1947: “Wij hebben natuurlijk niet de illusie dat dit verenigde Europa de laatste en volledige oplossing van alle problemen op het gebied van de internationale betrekkingen inhoudt. Het einddoel dat wij nastreven is het creëren van een autoritaire almachtige wereldorde. (…) Zonder een verenigd Europa is er geen zekerheid en uitzicht op een wereldregering. De vereniging van Europa is de onontkoombare eerste stap ter verwezenlijking van dat doel”. (zie hiervoor ook het deeltje uit de serie over Spiritualiteit en Actualiteit over Europa). Ook een euro-parlementariër uit Duitsland kon dit toewerken naar een wereldregering onlangs bevestigen (zie KoppVerlag).
  3. Destijds al heeft men de verkeerde, omgekeerde weg gekozen voor de realisatie van de Europese eenwording: men is begonnen met de economie, het economisch voordeel, daarna zou dan de politieke eenwording wel vanzelf gestalte krijgen en het spirituele? Ach, dat zien we wel aan het eind…! Of zoals de eigen woorden van Jean Monnet (wat ‘geld’ betekent in het Frans….), één van de grondleggers van het Verenigde Europa, luiden: “De landen van Europa moeten tot de superstaat worden gebracht zonder dat de mensen begrijpen wat er gaande is. Dit kan worden bereikt door geleidelijke stappen, elk vermomd als zijnde van economisch belang, maar dit zal uiteindelijk en onomkeerbaar leiden tot een federatie.” Als een grondlegger zoiets zegt voorspelt dat niet veel goeds voor wat er nú te gebeuren staat…
  4. De ondemocratische opbouw en handelswijze van de EU zijn tekenen aan de wand. We moeten zo snel mogelijk uit de EU, dat is het enige waar ik het tot nu toe ooit eens over ben geweest met de PVV, die nog autoritairder opgebouwde éénmanspartij, die zich zelfs Partij voor de Vrijheid durft te noemen…. We kunnen dan een positie innemen zoals Zwitserland, liefst ook met eenzelfde direct-democratisch model, we kunnen verbindingen aangaan met andere onafhankelijke landen, zoals Noorwegen of IJsland, het zou ons geen windeieren leggen en goed passen bij onze landsaard…
  5. Ondertussen hebben we één punt nog niet genoemd, maar dat is last but no least: de EU loopt natuurlijk als schoothondje keurig aan de leiband van Amerika. Het onlangs besproken en bekritiseerde vrijhandelsverdrag met Amerika laat dat weer eens prachtig zien: een lokkertje (zogenaamd goedkope Amerikaanse producten) maar de echte prijs is hoog (niet moeilijk doen over gentech, schaliegas, vervuilende producten etc.) Of, zoals Bas Eickhout van de Europese Groenen in zijn opinie & debat column in de Volkskrant van 22 mei j.l. daarover schreef: “Zo krijgen multinationals invloed op wetsvoorstellen nog voordat ze zijn gepubliceerd en voorgelegd aan het Europese Parlement (…) Alleen al om deze redenen zou de EU de onderhandelingen met de Verenigde Staten voorlopig moeten staken. Pas als er een handelsagenda op tafel ligt met prioriteit voor de bescherming van mens, dier, klimaat en milieu kunnen de gesprekken wat mij betreft worden voortgezet. Alleen dan kunnen we (…) spreken van balans tussen economie en maatschappij.”

Wat betreft de spiritualiteit in Europa: de Katholieke Kerk zou graag daarin een centrale rol spelen, zoals ik ook heb toegelicht in mijn boekje over ‘Spiritualiteit en de Europese Eénwording’. Toch is ze – los van alle losse flodders die paus Franciscus af en toe uitspreekt over de armoede of de bootvluchtelingen of wat dies meer zij – nog ver verwijderd van een werkelijke stap op weg naar de èchte Christus-ervaring, de broederlijkheid in het economische en de naastenliefde als maatschappelijke hoofdfactor.

Wat dit laatste betreft: het wordt hoog tijd dat antroposofen het voortouw nemen in het uitdragen van de driegeledingsideeën als sociaal geneesmiddel en toekomstideaal voor de maatschappelijke werkelijkheid en verbindingen zoeken met andere geestelijke, spirituele stromingen, die in dit opzicht handelend en vernieuwend werkzaam willen zijn om de economische en maatschappelijke problemen van onze tijd te doorlichten met inzichten. Dan, en alleen dan, kan er werkelijk iets wezenlijks en substantieels veranderen en verbeteren in de huidige wereldsituatie.

Maar dan moeten we nu beginnen met elkaar in groepen, bijeenkomsten, lezingen, kursussen te spreken over wat er mis is in de wereld. Geen navelstaren meer, gezweef of in de wolken zijn, maar down to earth, realistisch, zoals Rudolf Steiner dat ook deed in de laatste jaren van zijn leven vanaf 1917, met de driegeledingsbeweging. Die is niet alleen bedoeld voor de Vrije Scholen (die overigens zelden de driegeledingsgedachten uitdragen in de maatschappij), maar ook voor bedrijven, banken en politieke instituties.

En dan zouden we ook toe kunnen groeien naar een spiritueel Europa. In het spirituele mogen we best anders en verschillend zijn, veelvormig, maar wel verdraagzaam en met interesse voor dat anders zijn, want er zijn vele wegen die leiden naar Rome en nog meer wegen die leiden naar de echte spirituele werkelijkheid….

En dan kunnen we ook aansluiten bij die gestaltes met hun ideeën die ik ook noem in mijn boekje over Europa en die nog steeds vanuit de geest werkzaam willen zijn om dat spirituele diep-christelijke in Europa te realiseren: Demetrius (in Rusland…), De Graaf van Saint Germain (in Frankrijk, grondlegger van de ideeën van: ‘Vrijheid, Gelijkheid en Broederschap”) en Kaspar Hauser (in Duitsland: hij werd het ‘Kind van Europa’ genoemd). In het najaar zullen over hun impulsen o.a. in Zeist diverse lezingen worden gehouden (op 4 donderdagochtenden in De Opgang in Valckenbosch). Het is belangrijk zich bezig te houden met wat zij wilden en hoe dat misschien alsnog in Europa is te realiseren……

Loek Dullaart, 12 juni 2014